***آهوان نیوز*** *****خبر-نظر- تحلیل ( محلی- منطقه ای - ملی- جهانی )**** |
|||
7 / 1 / 1394برچسب:, :: 13:21 :: نويسنده : ح- آهویی
مطلب زیر اشاره مختصری به چگونگی انجام مراسم عروسی درنیشابور و روستاهای آن دارد که به درخواست یکی از بازدیدکنندگان گرامی وبلاگ تقدیم میگردد که البته بسته به روستا و مناطق نیشابور مقداری ممکن هست متفاوت تر نیز برگزار گردد مراسم ازدواج بین مراسم شهر و روستا تفاوت بسیار است که در این مجال به اختصار به آداب و رسوم نقاط روستایی نیشابور اشاره میگردد. * همسر گزینی: پدر و مادر برای پسر خود دختری را انتخاب میکنند و به پسرشان معرفی مینمایند که اغلب بدون مخالفت پسر وارد مرحله ی خواستگاری میشوند. امروزه انتخاب پسر و دختر نیز از ارکان همسر گزینی است. * خواستگاری: مادر با مشورت پدر به خواستگاری دختر میرود و چنانچه رضایت خانوادهی دختر را جلب کنند، پدر و مادر پسر با نزدیکان و اقوام به خواستگاری میروند و به همراه خویش روسری، مقداری قند و انگشتر میبرند. * نامزدی: در مدت نامزدی، خانواده پسر در روزهای عید مقداری گوشت، برنج و پارچه برای خانواده دختر میفرستند و خانوادهی دختر، آنها را دعوت میکنند در این مدت دختر و پسر همدیگر را ملاقات میکنند. * عقدکنان: روز عقدکنان، خانوادهی پسر، وسایل خوراکی و مقداری لباس برای خانوادهی عروس میفرستند و پدر پسر، حمامی و زن حمامی را برای دعوت مردان و زنان نزد خانواده عروس برای دعوت به صرف شام یا ناهار میفرستند و دعوتشدگان مقداری قند یا شیرینی به حمامی و زن او میدهند و بعد از صرف غذا، ملا یا آخوند دختر را عقد مینماید. مهریه ی دختر، آب، زمین و گوسفندوجدیدا سکه ؛ است. * عروسی: قبلا عروسی معمولا دو شبانهروز به طول میانجامد. روز اول پدر داماد و اقوام و فامیل را به خانهی خویش دعوت مینماید و داماد نیز بر تختی کنار مجلس مینشیند و هر یک از مدعوین پول یا گوسفند، به داماد هدیه میکند. روز بعد، زن سلمانی سر و صورت عروس را آرایش مینماید. لباسهای داماد را از خانهی عروس و لباسهای عروس را از خانهی داماد، با ساز و دهل، به حمام میبرند و آنها را با لباسهای نو به خانه بر میگردانند. ولی امروزه به علت هزینه های بالای مراسم عروسی فقط به یک ناهار ختم میشود و میهمانان قبل از ناهار با بردن داماد به حمام و مراسم بیرون اوردن داماد از حمام و اجرای مراسم پاتختی هدایای نقدی و غیر نقدی خودر ابه داماد و هیات اجرایی پاتختی تحویل میدهند و اسامی آنها در لیستی ثبت و با بلندگو اعلام میگردد و در انتها لیست ثبتی هدایاو هدایا به داماد تحویل میگردد و سپس ناهار داده میشود. میهمانان راه دور در منزل داماد و عروس ناهار میخورند و برای اهالی روستا نیز سنت دوری دادن برقرار هست که با قابلمه ناهار را گرفته و در منازل خود در کنار دیگر اعضای خانواده ناهار را صرف میکنند و بعد از صرف ناهار مراسم بردن عروس به خانه داماد انجام میشود که با رباعی گفتن و زدن دهل و سرنا انجام میشود. * عروس بردن: هنگام «عروس کشانی»، یکی از زنان فامیل داماد، وسیلهای را از خانوادهی عروس -که به آن «عقل عروس» میگویند- برمیدارد و در خانهی داماد، آنرا به عروس میدهد. عروس را بر اسبی سوار میکنند و افسار اسب را دایی یا پسر عمو یا برادر عروس میکشد و تا خانهی داماد او را همراهی میکند. چند زن نیز با عروس به خانهی داماد میروند و یک الی دو شب، آنجا میمانند. عروس را با ساز و دهل به خانهی داماد میبرند. جلو خانهی داماد، عروس، «پاانداز» طلب میکند و تا پاانداز به او ندهند وارد خانه نمیشود. مادر یا پدر یا برادر داماد، گوسفند یا هدیهای دیگر به عروس میدهد تا وارد شود. رنگ لباس عروس سفید و محل حجلهگاه، خانهی داماد است. مادر عروس، یک روز بعد از عروسی به افرادی که به داماد هدایایی دادند یک دستمال و مقداری شیرینی میدهد. پدر عروس، بعد از سه روز از عروسی، یکی از فامیل یا برادر عروس را به خانه داماد میفرستد و عروس و داماد را به خانهی خود، دعوت میکند و گوسفند یا قطعه زمینی را به آنها هدیه میدهد. نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ این وبلاگ صرفا یک وبلاگ: شخصی خبری تحلیلی است. آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها نويسندگان |
|||
|